خبر کوتاه این بود که ساختمان عظیم پلاسکو در خیابان های پر ترافیک جمهوری فرو ریخت! حادثه بس اسفناک و دردآور که اشک خانوارهای زیادی را در آورد و حماسه آتش نشان ها به رخ مردم کشید.
در این بار حکایتی چند ساله و نخ نما حال همه بد کرد، قابل تحمل نیست که امداد رسانی به مردمان گرفتار در آتش را بگیریم و در مقابل دوربین به دست حس خبرنگاری خودمان را ارضا کنیم.
نیروهای امدادی بارها اعلام میکنند، مردم تو رو خدا صحنه را ترک کنید! هم احتمال حادثه دیگر، هم احتمال نشت گاز وجود دارد و از همه مهتر امداد رسانی با مشکل رو به روست. وا ااسفا بر این جماعت معتاد که در این هیایو در حال عکس و فیلم گرفتن هستند و شاید مینویسند، من و پلاسکو همین الان یهویی!
ساختمان پلاسکو فرو ریخت، اما بیاییم کمی این فرهنگ موبایل به دستی را در خود حذف کنیم، منفعت شخصی را به منفعت جمع ترجیح ندهیم! به قول یکی از رسانه “امروز از خانه بیرون نرویم شاید خیابان های خلوت جان کسی را نجات دهد” یادبگیریم در چنین حوادثی صحبت از ثانیه های طلایی امداد و نجات است، حرف امدادگران را حجت قرار دهیم و به جای کنجکاوی و تجمع کردن محل حادثه را ترک نماییم.